Tuesday, October 18, 2005


ای تف بر گور محمد ابن عبدالله پیغمبر مسلمانان، ای گوز بر آن دندان شکسته اش، با این دین پلید و پلشتی که آورد، کلاهتان را قاضی کنید این کثافت کاری ها از چه کسی جز مسلمانان بر می آید، اشاره به پلشتی های مسلمانان در ماه رمضان و یابه کندن چاهای دوگانه در جمکران و جاده کشی برای ظهور مهدی (مج) و کاربرد بودجه های میلیاردی برای اسلام پروری و خر کردن امت شیعه در ایران نداریم.
یک بنگلادشی، یک مسلمان کثیف در یکی امارات عرب نشین کناره خلیج فارس، دل بر گرو عشق شتری نهاده و با آن حیوان زبان بسته به شیوه پیغمبر شتری، محمد ابن عبدالله، مکررا به زنای محصنه با آن زبان بسته پرداخته، غافل از اینکه مالک اشتر که همانا شوهر شرعی شتر باشد، به برادر بنگلادش شک برده و مچ وی را هنگام معاشقه با شتر گرفته و پس از لت وکوب فراوان به پلیس واگذارده.
تفسیر شرعی اینکه برادر بنگلادش با آن قد نیم وجبی اش چگونه به گاییدن شتر می پرداخته، تنها از عهده آیات عظام و علمای دین اَن یف (حنیف) و پلید اسلام بر می آید که بر اساس قوانین شرعی دین پلیدشان سزای این شتر زبان بسته مرگ است.
جا دارد که به عبدالقادر بلوچ یاد آوری نماییم که پالایش (فیلتر) وبلاگ ایشان به دلیل پرونوگرافی شتری می باشد و بس. نگاهی به این شتر که در بخش راست وبلاگ ایشان با ناز و ادای بسیار شلنگ اندازی می کند بیاندازید تا بدانید چه می گویم، کپل های لرزان این زبان بسته چون باسن گوشت آلود حلیمه دختر سید الجاکشین حسین ابن علی دل هر مسلمان مومنی آب می کند، بالا زدن آن دم آونگ گون و زیارت آنچه در ورای آن نهفته، دست کمی از زیارت و جلق زدن در مسجد النبی برای مومنین ندارد. کاری هم به تصور آویختن و سپوختن این شتر نداریم که دست کمی از معراج پیامبر اسلام ندارد.
خلاص
شمر